Over de geluidsoverlast voor de zeezoogdieren vóór Colombia

door Sonja Van Den Bossche

Tekst en geluidsopname: Leonel Ramiro Vásquez Zarate

Beste Katharina,

Mijn naam is Leonel Vásquez. Ik ben een Colombiaanse geluidskunstenaar. Ik voer in mijn professionele project en levensproject al lang een doorlopend onderzoek uit over de implicaties van het geluid en het gehoor op de afbakening van leefbare en duurzame grondgebieden, vanuit een patrimoniaal, cultureel en ecologisch perspectief. Voor meer informatie over mijn artistieke leven kunt u mijn website bezoeken: www.leonelvasquez.com.

Een paar dagen geleden nam ik deel aan een excursie met firmm en maakte van de gelegenheid gebruik om onderwater geluidsopnamen te maken tijdens de walvisobservatie. We hadden afgesproken dat, wanneer ik terugkeerde naar Colombia, ik u een e-mail zou schrijven. Hierin zou ik de audio-opnames met u delen en het relaas geven van wat er gebeurt in de zeeën van Colombia en dat ze het leven van de bultruggen, die elk jaar de warme wateren van de Pacifische kust van Colombia bereiken om te paren, bedreigen. Hier is de staat, samen met multinationale industriële bedrijven in fossiele brandstoffen, begonnen met prospectie te doen voor de identificatie van de grootste olie- en gasbronnen van het land. Ze zijn ook politieke hervormingen aan het versnellen, om de exploitatie en het gebruik van de zeeën – zonder milieuonderzoek en speciale vergunningen – te bevorderen. Dit heeft in het verleden verwoeste gebieden, onherstelbare schade aan het milieu, de maatschappij en cultuur voor Colombia meegebracht.

Tussen het lawaai in de Straat van Gibraltar zijn kliks en coda's van een potvis te horen, evenals klikseries van tuimelaars

 

 

Ik zou heel dankbaar zijn, indien we de krachten konden bundelen: u wetenschappelijk-ecologisch met uw wereldwijde netwerk van zorgende vrienden en activisten, en ik sociaal-artistiek op het Colombiaanse grondgebied, zodat we kunnen samenwerken om iets voor de walvissen van de planeet te doen.

Ik blijf alert om ideeën, opmerkingen en voorstellen te ontvangen.

Met vriendelijke groet,
Leonel

 

Vervolgens schreef ik een artikel over het onderwerp.

Onderwater doofheid in de Colombiaanse Caraïben

In 2014 werd het offshore-model (weg van de kust) voor het onderzoek en de productie van olie en gas heropend met toestemming van het „Nationaal Agentschap van Fossiele Brandstoffen van Colombia” (ANH). Het agentschap gaf met licenties aan Ecopetrol en andere oliemultinationals de bevoegdheid om een serie oceanografische onderzoekingen te verrichten en bronnen te identificeren. Dit heeft tot op de dag van vandaag geleid tot de vondst van een oliebron – zegt het rapport – met 264 miljoen vaten in de buurt van Punta Gallina en la Guajira, en een gasbron dicht bij de Golf van Urabá (Colombia). Er moet worden verduidelijkt dat deze werken acties met zich brengen, die een intens onderzees lawaai veroorzaken: seismische proeven, installatie van pijpleidingen, de bouw van platforms, permanente grondverwijdering en -boringen. De diepe wateren van de Caraïbische Zee worden akoestisch vervuild. En terwijl wij, landbewoners, niet luisteren, doen de vissen en andere wezens het wel. Ook al werd er geen onderzoek hiernaar gedaan, de momenteel beschikbare, wetenschappelijke bewijzen tonen aan dat de energie, opgewekt door dit type van technologieën, negatieve effecten kan hebben op zeezoogdieren, vissen en andere vormen van zeeleven.

De dieren zijn blootgesteld aan een reeks veranderingen van de akoestische omgeving van de oceanen, weergegeven in frequenties, intensiteiten en ondraaglijke blootstellingstijden. Om beter te begrijpen wat dit betekent, zal ik enkele vergelijkende waarden geven tussen de geluiden die de boringen produceren en de pijngrens en het gehoorverlies van het menselijk gehoor, dat een frequentiebereik tussen ongeveer 20Hz – 20.000 Hz heeft, met een maximumintensiteit van 75 decibel (dB). Daarna en bij langdurige blootstellingen aan hetzelfde geluid – zoals boringen gewoonlijk produceren – begint dat storend te werken. Boven de 110 decibel treden akoestische trauma’s op en als het volume toeneemt, zal gehoorverlies ontstaan. Laten we nu de belasting, waaraan we volgens de onderstaande tabel zouden zijn blootgesteld, bekijken. Hij toont de emissies tot 259 dB, bereikt door de zogenaamde „luchtkanonnen”, die worden gebruikt om olie en aardgas te detecteren op de zeebodem, met behulp van ongelooflijk sterke geluidsimpulsen, gericht op geologische structuren.

Geluidsniveau geproduceerd door verschillende seismische generatoren

Soort generator Diepte (m)      Geluidsniveau
dB ref 1µPa op 1 m
Air-Gun Array    
GSC 7900   259
ARCO 4000 10 255
GECO Array 3100 7,6 252
GSI Array Jonsson 200      6,1 249
SSL Array 1460 7,6 242
GECO 594 Subarray 8,2 235
     
Air-Gun Simple    
Klein 9,1 216
Middel 9,1 225
Groot 9,1 232
Sleever Exploder   148 - 153 op 8 Km
115 - 117 op 25 Km
     
Gas - Gun   123 - 0,9 Km
117 - 14,8 Km

De dieren van de Colombiaanse Caraïbische Zee zijn blootgesteld aan meer dan 200 dB. Daarom is het niet vreemd dat de bultruggen en andere walvisachtigen tandvleesbloedingen en gehoorverlies beginnen te vertonen en dus stranden, of stoppen met paringsgedrag, voeding, zogen of verdediging.

Nu wordt hetzelfde project versneld aan de Pacifische kust van Colombia, waar de bultruggen elk jaar op zoek gaan naar warme wateren om te paren. Wat kunnen we doen? Hoe kunnen we de problemen van het zeeleven dichter bij de Colombianen brengen?

Meer informatie over het project voor de toename van de voorraad fossiele brandstoffen en exploitatieactiviteiten in open zee vindt u in het Spaans.

Ga terug